Praat a.u.b. normaal tegen ons

 
Tweet

 
Als ik iets met een piepstemmetje zeg, krijg ik te horen dat ik niet zo kinderachtig moet praten. Waarom zetten veel volwassenen dan wel opeens een hoog stemmetje op als ze tegen mij praten?

Ik ben een kind en heb misschien een beperkte woordenschat, maar het woord ‘ik’ ken ik allang, hoor. ‘Zal oma (tante, papa, juf…) dat even voor je doen?’ Ja, je bent oma (tante, papa, juf…), maar ik begrijp je ook als je een zin met ‘ik’ maakt, hoor. Hoe zou jij het vinden als je een brood bij de bakker koopt en hij zegt: ‘Zal de bakker het voor je in een tasje doen?’

Namens alle kinderen wil ik je ook laten weten dat wij kinderen zijn en niet kindertjes. Wij zijn mens, net als jij, maar dan iets kleiner en jonger. Je hoeft ons niet nóg kleiner te maken door ‘kindertjes’ te zeggen. We willen ons graag groot voelen.

Oh! En ik trek m’n jasje niet aan, maar m’n jas! Mijn jas past me gewoon, is niet te klein, dus het is gewoon een jas en geen jasje! Mijn pop heeft een jasje.

Ja, ik ben een kind, maar niet op m’n achterhoofd gevallen.
Praat a.u.b. normaal tegen ons.

Groet van een kind
 
* Helaas heb ik, wegens spam, de mogelijkheid om te reageren op mijn blogs uit moeten zetten. Reageren kan natuurlijk nog wel via social media. Excuses voor het ongemak.